HBV’ye karşı immünitenin tespitinde kullanılır. HBV enfeksiyonunun bitişi ile beraber (HBsAg kaybolduktan sonra) anti-HBs oluşur. Ayrıca HBV aşılamasından sonra immünitenin tespitinde de kullanılır.
B tipi hepatit geçiren hastaların kanında görülen antijene denilmektedir. Hastalığın belirtilerinin açığa çıkmasından daha önce, yani virüsün organizmaya girmesinden 2-4 hafta sonra antijen kanda belirir. HbsAg’nin erken evrede kanda belirmesi koruyucu; anti-Hbs antikor üretimine yol açacağından, genellikle hastalığın daha iyi bir gidiş göstereceği anlamına gelir. HbsAg’nin hastalık geçirildikten sonra kanda sürekli bulunması kişinin kronik taşıyıcı ve bulaştırıcı olduğunu gösterir. Kanda Hepatit B…
Kronik hepatit B enfeksiyonunda replikasyonu gösteren en önemli kriter HBV-DNA’dır. Çeşitli moleküler yöntemler ile gösterilebilen HBV-DNA hem tedaviye başlamanın hem de tedaviye yanıtın takibi açısından önemlidir. HBV-DNA miktar tayini viremiyi belirlemede altın standart olarak kabul edilmektedir. PCR, duyarlılığı oldukça yüksek bir tekniktir, HBsAg kaybolsa bile kronik olguların örneklerinde uzun süre PCR ile HBV-DNA pozitif saptanabilir.
Gebeliğin teşhisi, ektopik gebelik şüphesinin değerlendirilmesi ve in vitro fertilizasyon hastalarının takibinde kullanılır. Ayrıca mol hidatiform, koryo karsinom, testis tümörü ve overin germ hücreli tümörlerinin değerlendirilmesi ve takibinde de kullanılır.
Anemi, kan kaybı, polistemi vb. durumların değerlendirilmesinde kullanılır. Polistemi, egzersiz, hemokonsantrasyon (dehidratasyon, yanık, aşırı kusma, intestinal obstrüksiyon vb.) ve yüksek rakım Hct’te artışa neden olurken, anemi veya tarpozisyonda Hct düşer. Saat 17.00-07.00 arasında ve yemek lerden sonra Hct düzeyinde %10’luk bir düşme olabilir. Ayrıca kan alırken turnikenin uzun süre kalması yanlış yüksek sonuçlara neden olabilir
HCV, nükleotid dizileri birbirlerinden farklı 6 genotipe ve 80’den fazla subtipe ayrılmaktadır. HCV enfeksiyonunda genotipin bilinmesi tedavinin süresini ve dozunu yönlendirdiğinden ve tedaviye yanıtın en iyi belirleyicisidir. HCV tip tayininde tespit edilebilen genotipler ve alt tipleri 1a,1b,1c,2a/c, 2b,3a,3b,3c,4a,4b,4c/ d,4e,4f,4h,5a,6a ‘dır.
HCV genomunun farklı bölgelerinden köken alan rekombinan HCV antijenleri kullanılan ve bu proteinlerin her birine ayrı ayrı antikor yanıtlarının saptanabildiği bir testtir. Test yalancı pozitif HCV antikor testleri ve geçirilmiş HCV enfeksiyonunun ayrımında kullanılabilir.
HCV enfeksiyonlarının erken evrelerinde antikor düzeyi düşük olduğundan serolojik testler yetersiz kalmaktadır. Ayrıca özellikle HCV’de antikorun varlığı her zaman viremi ile birlikte görülmez. Bu nedenle virüsün doğrudan tespit edildiği duyarlı ve spesifik bir yöntem olan PCR kullanılır. Asemptomatik taşıyıcılar, antikorun henüz oluşmadığı vakalar, seropozitif annelerden doğan bebekler, immünolojik reaksiyon göstermeyen hastalar ve serolojik testleri pozitif olan hastalarda tanının doğrulanması ve…
Serum veya plazmadaki HCV RNA miktarını belirlemek için kullanılır. Klinik ve diğer laboratuvar bulguları ile beraber hastalığın prognozunun belirlenmesi ve tedavi takibinde değerlidir.