MARFAN SENDROMU

Marfan sendromu (MFS), prevalansı en az 5000’de 1 olan, majör klinik bulguları uzun boy, araknodaktili, eklem hipermobilitesi, lens subluksasyonu ve mitral valv prolapsusu olan, otozomal dominant geçiş gösteren genetik bir hastalıktır. Çeşitli tanı yöntemlerinin kullanılmasına rağmen MFS hastalarına kesin tanı konulmasında, klinik varyasyonun olması, belirtilerin yaşa bağlı olması ve yeni mutasyonların yüksek oranda görülmesi sebebiyle zorluklar olmaktadır. MFS tanısı ve tedavisi, birçok sistemi etkilemesi ve ekspresivitede varyasyon olması nedeniyle multidisipliner bir yaklaşım gerektirmektedir. Genellikle, tanı standardizasyonu için hazırlanmış olan Ghent kriterleri kullanılarak klinik tanı koyulmaktadır. Klasik Marfan Sendromu’ndan sorumlu gen 15. kromozomda bulunan FBN1 (fibrilin 1) genidir. Bu genin ürünü olan fibrilin, glikoprotein yapısında olup elastik bağ dokusunun ekstraselüler bileşenlerinden olan mikrofibrilleri oluşturmaktadır. FBN2, TGFBR1 ve TGFBR2 genlerindeki mutasyonların da MFS’e yol açtığı bilinmekle birlikte hastaların %93’ünde FBN1 mutasyonu saptanmaktadır. FBN1 mutasyonları içinde en yaygın görülen mutasyon nokta mutasyonlardır, %60 oranında missense, %10 oranında nonsense mutasyonlar, %13 oranında ayıklanma (=splicing) hataları ve %13 oranında küçük insersiyonlar, delesyonlar veya duplikasyonlar görülmektedir. Mutasyonların tüm gene dağılmış olması nedeniyle moleküler tanı için çoğunlukla FBN1 geninin doğrudan sekanslanması gerekmektedir. Genin büyüklüğü ve hataların genellikle prematür stop kodonuna yol açması nedeniyle RNA’dan dizi analizi ilk tercih edilen yöntemdir. Mutasyonların %70-90’ını tanıma şansı vermektedir. laboratuarımızda Marfan sendromu moleküler tanısı içic FBN1 geninin tüm kodlayan bölgesinin dizi analizi yapılmaktadır.